Κτίρια-ορόσημα και πολιτισμός
Η πόλη πρέπει να εκτιμά την ποιότητα των κτιρίων και του περιβάλλοντός τους. Ιστορικά, οι άνθρωποι συχνά χρησιμοποιούσαν ολόκληρη την πόλη ή ακόμα και ολόκληρη τη χώρα για να χτίσουν σημαντικά κτίρια-ορόσημα, και τα κτίρια-ορόσημα έχουν γίνει σύμβολο της κυβέρνησης, των επιχειρήσεων και των ιδρυμάτων. Το Αμβούργο της Γερμανίας είναι το μεγαλύτερο ναυτιλιακό κέντρο στον κόσμο και η πλουσιότερη πόλη στην Ευρώπη. Το 2007, το Αμβούργο θα μετατρέψει μια μεγάλη αποθήκη στην προβλήτα στον ποταμό Έλβα σε αίθουσα συναυλιών. Το κόστος αυξάνεται συνεχώς από τον προϋπολογισμό του δημαρχείου, που ήταν 77 εκατομμύρια λίρες, σε 575 εκατομμύρια λίρες. Αναμένεται ότι το τελικό κόστος θα φτάσει τα 800 εκατομμύρια λίρες, αλλά μετά την ολοκλήρωσή του, θα γίνει ένα σημαντικό πολιτιστικό κέντρο στην Ευρώπη.
Φωτογραφία: Η Αίθουσα Συναυλιών Έλβα στο Αμβούργο της Γερμανίας
Εξαιρετικά κτίρια-ορόσημα, δημιουργικά και μοντέρνα κτίρια, εμπνέουν και επηρεάζουν την εμπειρία του αστικού χώρου και μπορούν να δημιουργήσουν μια επιτυχημένη αναφορά αξίας για την πόλη. Για παράδειγμα, το Μπιλμπάο, η πόλη όπου βρίσκεται το Μουσείο Γκούγκενχαϊμ στην Ισπανία, ήταν αρχικά μια μεταλλουργική βιομηχανική βάση. Η πόλη αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1950 και παρήκμασε λόγω της κρίσης στον τομέα της μεταποίησης μετά το 1975. Από το 1993 έως το 1997, η κυβέρνηση κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να δημιουργήσει το Μουσείο Γκούγκενχαϊμ, το οποίο τελικά επέτρεψε σε αυτήν την αρχαία πόλη να διανυκτερεύσει κανείς, προσελκύοντας περισσότερους από ένα εκατομμύριο τουρίστες κάθε χρόνο. Το μουσείο έχει δώσει ζωντάνια σε ολόκληρη την πόλη και έχει επίσης γίνει ένα σημαντικό πολιτιστικό ορόσημο της πόλης.
Φωτογραφία: Μουσείο Γκούγκενχαϊμ, Ισπανία.
Το κτίριο-ορόσημο δεν είναι μια ομάδα γερανών, αλλά ένα κτίριο ενσωματωμένο στο περιβάλλον. Είναι ένα βασικό κτίριο με ολοκληρωμένη αστική λειτουργία και παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της πόλης. Για παράδειγμα, στο Όσλο, την πρωτεύουσα της Νορβηγίας, μια όπερα χτίστηκε σε ένα ξέφωτο στο λιμάνι από το 2004 έως το 2008. Ο αρχιτέκτονας Robert Greenwood είναι Νορβηγός και γνωρίζει καλύτερα τον πολιτισμό της χώρας του. Αυτή η χώρα είναι χιονισμένη για το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Χρησιμοποίησε λευκή πέτρα ως επιφανειακό στρώμα, καλύπτοντάς την μέχρι την οροφή σαν χαλί, έτσι ώστε ολόκληρη η όπερα να υψώνεται από τη θάλασσα σαν μια λευκή πλατφόρμα, συνδυαζόμενη τέλεια με τη φύση.
Φωτογραφία: Όπερα του Όσλο.
Υπάρχει επίσης το Μουσείο Lanyang στην κομητεία Yilan της Ταϊβάν. Βρίσκεται στην προκυμαία και μεγαλώνει σαν πέτρα. Μόνο εδώ μπορείτε να εκτιμήσετε και να ζήσετε αυτό το είδος αρχιτεκτονικής και αρχιτεκτονικής κουλτούρας. Ο συντονισμός μεταξύ αρχιτεκτονικής και περιβάλλοντος είναι επίσης σύμβολο της τοπικής κουλτούρας.
Φωτογραφία: Μουσείο Lanyang, Ταϊβάν.
Υπάρχει επίσης το Τόκιο Μίντταουν στην Ιαπωνία, το οποίο αντιπροσωπεύει έναν άλλο πολιτισμό. Το 2007, κατά την κατασκευή ενός κέντρου στο Τόκιο, όπου η γη είναι πολύ ακριβή, το 40% της σχεδιαζόμενης γης χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία σχεδόν 5 εκταρίων πρασίνου, όπως το πάρκο Hinocho, ο κήπος Midtown και η πλατεία Lawn. Χιλιάδες δέντρα φυτεύτηκαν ως χώροι πρασίνου. Ένας ενδιαφέρων ανοιχτός χώρος. Σε σύγκριση με τη χώρα μας που εξακολουθεί να χρησιμοποιεί όλη τη γη για τον υπολογισμό της αναλογίας επιφάνειας δαπέδου για να αποκομίσει το μέγιστο όφελος, η Ιαπωνία έχει βελτιώσει την ποιότητα κατασκευής.
Φωτογραφία: Κήπος Τόκιο Μίντταουν.
«Λόγω του υψηλού ανταγωνισμού μεταξύ διαφορετικών πόλεων σε περιφερειακή και παγκόσμια κλίμακα, η κατασκευή εμβληματικών κτιρίων έχει γίνει ύψιστη προτεραιότητα για μια σημαντική πόλη», το έχει διαπιστώσει αυτό ο Ισπανός αρχιτέκτονας και πολεοδόμος Juan Busquez.
Στην Κίνα, τα κτίρια-ορόσημα αποτελούν τον στόχο πολλών πόλεων και πολλών νέων κτιρίων. Οι πόλεις ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να διεξάγουν διεθνείς διαγωνισμούς σχεδιασμού, να εισάγουν ξένους αρχιτέκτονες, να δανειστούν τη φήμη και την αρχιτεκτονική ξένων αρχιτεκτόνων, να προσθέσουν λάμψη στον εαυτό τους ή να κλωνοποιήσουν απευθείας για να δημιουργήσουν ένα αντίγραφο του κτιρίου, μετατρέποντας τη δημιουργία σε κατασκευή, το σχέδιο γίνεται λογοκλοπή, ο σκοπός είναι η κατασκευή κτιρίων-ορόσημων. Πίσω από αυτό κρύβεται επίσης ένα είδος κουλτούρας, η οποία αντιπροσωπεύει μια πολιτιστική αντίληψη ότι κάθε κτίριο επιδιώκει να είναι εμβληματικό και εγωκεντρικό.
Ώρα δημοσίευσης: 19 Οκτωβρίου 2021
