برای یک شخص، روز و شب دو رنگ زندگی هستند؛ برای یک شهر، روز و شب دو حالت متفاوت از وجود هستند؛ برای یک ساختمان، روز و شب کاملاً در یک راستا قرار دارند. اما هر یک از این دو، سیستم بیانی شگفتانگیزی دارند.
در مواجهه با آسمان خیرهکنندهای که در شهر غوغا میکند، آیا باید در مورد آن فکر کنیم، آیا واقعاً لازم است که اینقدر خیرهکننده باشیم؟ این خیرهکنندگی چه ربطی به خود ساختمان دارد؟
اگر فضای ساختمان برای نمایش بصری به نور وابسته باشد، بدیهی است که بدنه اصلی نورپردازی معماری، خود ساختمان است و باید تناسب مناسبی بین این دو برقرار شود.
هیچ کس نمیتواند عمیقتر و دقیقتر از یک معمار ارشد، رابطه بین نور و معماری را درک کند. آقای شو، به عنوان یک طراح معماری مشهور، قاطعانه معتقد است که طراحی نورپردازی معماری، بازآفرینی خارج از ساختمان نیست، بلکه امتدادی از طراحی معماری است. این طراحی باید بر اساس درک "عمیق" از معماری باشد، از طریق کنترل و بیان نور، به گونهای که منعکس کننده شخصیت و ویژگیهای فضای معماری باشد. در عین حال، معمار باید یک فضای اساسی نیز برای تحقق نورپردازی ساختمان در نظر بگیرد.
او طرفدار استفاده از نور به شیوهای «معتدل» است و با «سفر جستجوی نور» بسیاری از ساختمانهای شاخصی که شخصاً تجربه کرده یا شاهد آن بوده است، شروع میکند تا چگونگی زاده شدن ساختمانها از نور را بررسی کند.
۱. توصیف فرم: نمایش سهبعدی حجم ساختمان؛
۲. خلاصهای از ویژگیهای معماری: بدون تمرکز، هیچ مفهومی از بیان هنری وجود ندارد؛
۳. عملکرد بافت و سطح: از تغییر شدت طرح نور، تفاوت بین نور و تاریکی استفاده کنید.
۴. ارائه شخصیت و فضا: نور نقش تعیینکنندهای در عملکرد کیفیت فضا، جذابیت هنری و تجربه روانشناختی انسان دارد.
نورپردازی نمای ساختمان، حجم سه بعدی ساختمان را بیان میکند
۱. ویژگیهای متمایز ساختمان را درک کنید و نکات کلیدی طراحی را مشخص کنید
میدان تجارت جهانی هنگ کنگ یک ساختمان فوق مرتفع معمولی است که در شبه جزیره کولون واقع شده است و دارای طبقه مفید ۴۹۰ متر است که توسط شرکت معماری Kohn Pedersen Fox Associates طراحی شده است.
میتوانیم ببینیم که شکل میدان تجارت جهانی بسیار مربع و ساده است، اما یک مکعب مستطیل مستقیم نیست، بلکه از چهار طرف فرورفته است، مانند چهار پوسته در چهار طرف ساختمان، و در قسمتهای ابتدا و انتها، یک روند تدریجی وجود دارد، بنابراین، چهار طرف شیار داخلی به مشخصترین زبان بیان کل ساختمان مربع تبدیل میشوند.
استفاده از نور برای «ترسیم خطوط بیرونی ساختمان» رایجترین روش برای بیان شکل ساختمان در شب است. معماران همچنین امیدوارند از خطوط بیرونی برای روشن کردن نمای ساختمان استفاده کنند. بنابراین، با شروع از ویژگیهای معماری فوق، مسئله کلیدی به 了 تبدیل شده است: چگونه از نور برای بیان شکل چهار ضلع و چهار شیار مقعر استفاده کنیم.
تصویر: از روی نقشه طبقه، میتوانید ساختمان Founder Global Trade Plaza را با وضوح بیشتری ببینید، شکل شیارهای چهار طرف ساختمان، اشتراکات به دنبال فردیت هستند و محیط مقعر بدون شک ویژگی برجسته نمای بیرونی ساختمان Global Trade Plaza است.
تصویر: پس از مرتبسازی، تمرکز طراحی نورپردازی بیرونی ساختمان بر نحوه نورپردازی شیار داخلی قرار گرفته است.
۲. نمایش و آزمایش چندجانبه، به دنبال بهترین روش بیان و تحقق
به چند روش میتوانیم شیار داخلی را روشن کنیم؟ مزایا و معایب و عملکرد آنها چیست؟ طراح تصمیم گرفت از طریق جلوههای شبیهسازی و روشهای پیادهسازی، تک تک موارد را استنتاج کند تا بهترین روش بیان را پیدا کند:
گزینه ۱: حالت خطی در لبه دیوار پردهای بیرونی، و نورپردازی در سازه لبهای.
طرح ۱ نمودار شماتیک و اثر شبیهسازی نورپردازی. از طریق اثر شبیهسازی، میتوانیم به وضوح ببینیم که خطوط جانبی سازه دیوار پردهای خارجی هر لایه به دلیل نورپردازی برجستهتر شده و خطوط محلی تکهتکه شدهاند. جلوه کلی به دلیل روشنایی خط و کنتراست بیش از حد حجم اطراف، ناگهانی و سخت است.
در واقع، از آنجا که نتایج بهدستآمده از این روش توصیف خطی، قویتر و مسطحتر هستند، طراح از این طرح صرفنظر کرد.
طرح ۲: نمای صفحهای دیوار پردهای داخلی در زاویه توکار، و چراغهای پروژکتوری در قسمت بیرونی دیوار پردهای شیشهای لایهای.
طرح ۲ نمودار شماتیک و شبیهسازی اثر نورپردازی. مهمترین تفاوت بین این طرح و طرح قبلی، پیشرفت از «روشنایی خطی» به «روشنایی سطحی» است. شیشه در موقعیت تابش، لعابدار یا مات است تا بتواند بازتابهای پراکندهتری را دریافت کند، به طوری که سطح صاف شیشه در فرورفتگیهای چهار طرف روشن میشود و از فاصله دور، جلوهای سهبعدی ایجاد میکند.
عیب این طرح این است که به دلیل ویژگیهای تابش نور لامپ پروژکتور، سطح تابیده شده به طور متناوب نقاط نوری مخروطی آشکاری ایجاد میکند که باعث میشود خطوط گوشههای کل ساختمان حس ناامیدی را القا کنند. بنابراین، طرح دوم نیز توسط طراح کنار گذاشته شد.
طرح ۳: نورافکنهای خطی به طور یکنواخت جعبه سایه سازه را روشن میکنند و مستطیل، خطوط سازه معماری را ترسیم میکند.
شاید برخی از دانشآموزان بتوانند همین الان آن را تصور کنند، بله، بهبود طرح ۳، ارتقای «چهره-روشن» به «بدن-روشن» است. با بزرگ کردن بخشی از ساختمان، بین پوستههای ساختمان، نوعی «سازه فولادی» برجسته در معرض دید قرار میگیرد تا یک «جعبه سایه» تشکیل دهد. لامپ پروژکتور خطی این بخش از جعبه سایه را روشن میکند تا «نشت» نور را در چهار گوشه تحقق بخشد. حس «آمدن».
همزمان، در طرح سوم، هنگام بیان جعبه سایه، خطوط سازهای افقی در ساختمان نیز مورد تأکید قرار گرفتند. اثر شبیهسازی شده شگفتآور است و این طرح طراحی روشنایی است که در نهایت توسط طراح انتخاب شده است.
۳. خلاصه: نورپردازی معماری، بازآفرینی مبتنی بر درک معماری است
ساختمانهای بنیانگذار همه جا هستند، اما چگونه میتوان فردیت را در اشتراکات یافت؟ برای مثال، چهار ضلع شیاردار میدان تجارت جهانی و پوسته اولیه تدریجی.
آیا طرح کلی ساختمان همان طرح کلی است؟ در طرح اول هم قلاب است، چرا رها شد؟
«سخت» و «نرم» کلماتی بسیار ذهنی به نظر میرسند. چگونه میتوان در فرآیند درک معماری، مقیاس بین این کلمات ذهنی را درک کرد؟
برای حل مشکلات فوق، به نظر میرسد که هیچ «دستوری» برای خواندن وجود ندارد، اما مسلم است که کلید درک معماری در ارتباط خوب و درک الگوهای رفتاری و احساسات مردم نهفته است.
زمان ارسال: ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۱
