Definieer de geest van de stad
"Stedelijke geest" is in de eerste plaats een regionaal beperkte aanduiding, die verwijst naar de collectieve identiteit en gemeenschappelijke persoonlijkheid die weerspiegeld worden in een bepaalde ruimte en de resonantie van mensen die in een bepaalde ruimte en omgeving leven. Dit is een soort waarden en culturele kenmerken. Behorend tot het bewustzijn van maatschappelijke vooruitgang. Elke stad heeft zijn eigen herkenbare connotatiewaarde die niet tot andere categorieën behoort, zodat wanneer mensen de naam van deze stad noemen, dit "lokaliteit", "toespeling" en "karakteristiek" kan oproepen. "Indruk" en "herinnering" komen naar voren. De "stedelijke geest" heeft zich met de tijd uitgebreid en er zijn historische overlappingen ontstaan.
Het doel van "verbouwing" is om de historische elementen van de stad, de oude hoofdstukken van de beschaving, de verhalen van menselijke nederzettingen en gemeenschappelijke herinneringen die in het verleden zijn vernietigd, onvolledig en zelfs vergeten, in het nieuwe tijdperk te integreren, te ontwikkelen, te erven en te definiëren, zodat ze de toekomstige samenleving het hoofd kunnen bieden. Vraag. Modernisering van de stad is noodzakelijk. De Verklaring van Machu Picchu uit 1977 stelde dat "het doel van het behoudsplan is om de harmonieuze relatie tussen de historische stad en het nieuwe stedelijke gebied als geheel te waarborgen". Dit betekent dat elk gebouw niet langer een geïsoleerd bestaan leidt, maar gerelateerd moet zijn aan het hele gebied, en dat de positionering en de verbondenheid van het hele gebied moeten aansluiten bij de "geest van de stad".
"Update" zou "organische update" moeten zijn. Stedenbouwkundige planning definieert alleen de functies en ontwikkelingswaarde van verschillende stadsdelen op macroniveau en verduidelijkt de toekomstige ontwikkelingsrichting van de stad. Stedenbouwkundig ontwerp is erg belangrijk op planningsniveau. Dit betreft de gedetailleerde regels, de specifieke uitvoering en de implementatie. De betekenis van de vernieuwing wordt weerspiegeld in het specifieke ontwerp van de stad: elk detail sluit aan bij de stedelijke textuur, zodat individuele stedelijke cellen en organisatiestructuren een organisch geheel vormen, dat tegelijkertijd met elkaar verbonden is en een echo is.
In dit stadium is de "vernieuwing" van Chinese steden duidelijk een misverstand geworden. De kern van "vernieuwing" is het ontmantelen van het oude en het bouwen van het nieuwe, en het ontmantelen van het oude en het reproduceren van het oude. De stad verliest de continuïteit van haar cultureel erfgoed, en de oorspronkelijke geest van de ruimte heeft het verleden en de toekomst van de stad verscheurd. De contactcontext van de naamswijziging is werkelijk blind.
De spanning en invloed van de stedelijke geest
Tegenwoordig, met de snelle ontwikkeling van de verstedelijking, is er een sterk vergelijkbaar stadsbeeld ontstaan van "duizend steden en één kant". De stad heeft behoefte aan een weerspiegeling van haar innerlijke temperament in haar uiterlijke kenmerken. Het stedelijke temperament is de opeenstapeling van de geschiedenis van de stad in tijd en ruimte. Kortom, het is de gemeenschappelijke persoonlijkheid van de stadsbewoners, die tot uiting komt in deze persoonlijkheid. Zoals gedurfd, sfeervol, zacht, delicaat, enzovoort. Het kan ook worden samengevat als het klimaat van de stad, de geografische ligging, de historische symbolen, de kenmerken van cultureel erfgoed en andere onderscheidende kenmerken die mensen op het eerste gezicht fascineren. Dit zijn de penetratie van innerlijke spirituele externalisatie in de stad (vertegenwoordigd door mensen, met hun leven, woonplaats, voeding en gedrag als verschijnselen).
Tegenwoordig, met de snelle ontwikkeling van de verstedelijking, is er een sterk vergelijkbaar stadsbeeld ontstaan van "duizend steden en één kant". De stad heeft behoefte aan een weerspiegeling van haar innerlijke temperament in haar uiterlijke kenmerken. Het stedelijke temperament is de opeenstapeling van de geschiedenis van de stad in tijd en ruimte. Kortom, het is de gemeenschappelijke persoonlijkheid van de stadsbewoners, die tot uiting komt in deze persoonlijkheid. Zoals gedurfd, sfeervol, zacht, delicaat, enzovoort. Het kan ook worden samengevat als het klimaat van de stad, de geografische ligging, de historische symbolen, de kenmerken van cultureel erfgoed en andere onderscheidende kenmerken die mensen op het eerste gezicht fascineren. Dit zijn de penetratie van innerlijke spirituele externalisatie in de stad (vertegenwoordigd door mensen, met hun leven, woonplaats, voeding en gedrag als verschijnselen).
De tijdsgeest die de huidige maatschappij voorstaat, is ook een soort stedelijke geest, die de nadruk legt op actualiteit en vooruitgang met de tijd. Maar als de stad niet beschikt over het erfgoed dat in het verleden is opgebouwd, hoe kan ze dan een "geavanceerde" weg inslaan? Er zijn veel nieuwe stadswijken gebouwd. De afstand en schaal van de stad zijn vele malen groter geworden. De straten zijn ruim en hoog, en het landschap en de tuinen zijn gloednieuw. Mensen voelen zich echter vervreemd en voelen de opkomst van "schoonheid" niet. Dit komt doordat de grote schaal ervoor zorgt dat mensen traditionele emoties en interesse missen. Er is geen spoor van regionale cultuur op zo'n plek. De stad kan mensen niet inspireren, beïnvloeden en een gevoel van verbondenheid geven. Daarom kan de menselijke geest niet reageren op het gebrek aan een sterke stedelijke geest.
De evolutie van de stedelijke cultuur en het ontstaan van architectuur
Gebouwen verschijnen in de stad in verschillende vormen, en elk gebouw is een symbolisch symbool dat de leefwijze en levensstijl van mensen uitdrukt. Architectuur verandert de leefgewoonten en -omstandigheden van mensen, en de omgeving, met architectuur als belangrijkste element, speelt in op de verschillende gedragingen van mensen en beïnvloedt hun psychologische aanpassing. De architectonische ruimte heeft een ander plaatstemperament vanwege de verschillende aard van de plek. Het plaatstemperament correspondeert met het fysieke en psychologische temperament van mensen, wat een harmonieuze en leefbare leefomgeving kan creëren. Is de mate van integratie tussen de symbolische vorm van architectuur en de regionale cultuur beter weerspiegeld? Niet alle gebouwen zijn geschikt voor gedwongen inplanting van de regionale cultuur. Dit schendt ten eerste het principe "ruimtelijk temperament correspondeert met menselijk temperament", en ten tweede verandert het ook de regionale cultuur. Cultuurvulgarisering en formalisering.
Als belangrijkste element is architectuur in de stad de grootste visuele waarneming en bron van eerste indruk. Het niet-onderscheiden en assimileren van architectonische bouwstijlen doet de individuele expressie van stedelijke stijl direct teniet. De vorm van stedelijke gebouwen moet een diverse combinatie zijn, maar de rijkdom van stedelijke gevels mag niet rommelig, niet-ondergeschikt of zelfs uitsluitend zijn, waardoor rijkdom chaos wordt.
De gebouwen van Shanghai's Bund waren geconcentreerd in de late negentiende en vroege twintigste eeuw en werden grotendeels tentoongesteld in een mix van koloniale klassieke stijlen als voorbeeld. De Pudong New District, tegenover de Europese klassieke gebouwen aan de Bund, bevat hoogbouw en superhoogbouw, die het levendige nieuwe gezicht van Shanghai laten zien. De gebouwen aan de nabijgelegen rivier zijn relatief laag en de gebouwen aan de verre rivier zijn relatief hoog, waardoor een verspringende achtergrond ontstaat. De gevels van de gebouwen zijn inconsistent. De laatste jaren zijn ze prominenter en magnifieker geworden. Ze lijken de welvaart van de hedendaagse economie te weerspiegelen. Sterker nog, er heerst een agressieve machtshouding binnenin. Hetzelfde geldt voor de nachtelijke verlichting van de stad. Het enorme scherm heeft abrupte kleuren en de horizontale, verticale en diagonale combinaties van lichtlijnen en -vlakken hebben niets te maken met de architectonische vorm.
Stedelijk beeld en stedenbouw
Het beeld van de stad is gebaseerd op de collectieve consensus van verschillende waarnemers over de kenmerken van de ruimtelijke omgeving, en verschillende mensen hebben verschillende interesses. Het publieke samengestelde beeld, gevormd door het beeld van de meerderheid van de mensen, observeert feitelijk het karakter en de kenmerken van de stad, wat de associatieve psychologie van de waarnemer oproept. De Amerikaanse wetenschapper Kevin Lynch gelooft in het "stedelijk beeld" dat de inhoud van het materiële vormonderzoek in het stedelijk beeld kan worden samengevat in vijf elementen: wegen, grenzen, regio's, knooppunten en herkenningspunten. Mensen ervaren het verschil en de charme van de stad door de toegang tot en de ervaring van de vijf elementen, waardoor verwarring en vage identificatie tussen steden wordt vermeden.
Vergroot de karakteridentificatie van de stad, orden de visuele context van de stad, zet de culturele heropleving van de stad voort, geef de stad meer ruimtelijke ordening en beheer het gebruik, de uitscheiding, markering, verkeer, groen, stadsmeubilair, stedelijke kunst, dag en nacht, enz. in de stedelijke ontwikkeling. Zulke saaie details vormen een belangrijke taak van stedenbouwkundig ontwerp. Stedenbouwkundig ontwerp richt zich op de relatie tussen mens en omgeving en het creëren van stedelijke leefruimtes, zodat mensen de stad kunnen voelen en de ruimte ervan kunnen accepteren.
De stedelijke geest en de regionale cultuur zijn gebaseerd op het zelfrespect, zelfvertrouwen en de eigenliefde van de mensen, en leiden uiteindelijk tot grote vooruitgang in de sociale beschaving. Als we de bestaansgevoelens en de basislevensomstandigheden van mensen negeren, heeft zo'n stad niets met mensen te maken, laat staan met hun "geest".
Plaatsingstijd: 25-11-2021
