สถาปัตยกรรมและวัฒนธรรมของเมืองเรากำลังมุ่งหน้าไปทางไหน?

อาคารสำคัญและวัฒนธรรม

เมืองจะต้องรักษาคุณภาพของอาคารและสิ่งแวดล้อม ในอดีต ผู้คนมักใช้ทั้งเมืองหรือแม้กระทั่งทั้งประเทศสร้างอาคารสำคัญที่เป็นสถานที่สำคัญ และอาคารสำคัญเหล่านี้กลายมาเป็นสัญลักษณ์ของรัฐบาล บริษัท และสถาบันต่างๆ ฮัมบูร์ก ประเทศเยอรมนีเป็นศูนย์กลางการขนส่งที่ใหญ่ที่สุดในโลกและเป็นเมืองที่ร่ำรวยที่สุดในยุโรป ในปี 2007 ฮัมบูร์กจะแปลงคลังสินค้าขนาดใหญ่บนแม่น้ำเอลเบให้เป็นหอแสดงคอนเสิร์ต โดยมีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจากงบประมาณของศาลากลางที่ 77 ล้านปอนด์เป็น 575 ล้านปอนด์ คาดว่าค่าใช้จ่ายขั้นสุดท้ายจะสูงถึง 800 ล้านปอนด์ แต่เมื่อสร้างเสร็จแล้ว ที่นี่จะกลายเป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรมที่สำคัญในยุโรป

ภาพ: หอแสดงคอนเสิร์ตเอลเบในเมืองฮัมบูร์ก ประเทศเยอรมนี

อาคารที่เป็นแลนด์มาร์กที่ยอดเยี่ยม อาคารที่สร้างสรรค์และทันสมัย ​​สร้างแรงบันดาลใจและมีอิทธิพลต่อประสบการณ์ในพื้นที่เมือง และสามารถสร้างการอ้างอิงมูลค่าที่ประสบความสำเร็จให้กับเมืองได้ ตัวอย่างเช่น บิลเบา เมืองที่พิพิธภัณฑ์กุกเกนไฮม์ในสเปนตั้งอยู่ เดิมทีเป็นฐานอุตสาหกรรมโลหะวิทยา เมืองนี้พัฒนาขึ้นในช่วงทศวรรษ 1950 และเสื่อมถอยลงเนื่องจากวิกฤตการผลิตหลังปี 1975 ตั้งแต่ปี 1993 ถึง 1997 รัฐบาลได้พยายามอย่างเต็มที่เพื่อสร้างพิพิธภัณฑ์กุกเกนไฮม์ ซึ่งในที่สุดเมืองโบราณแห่งนี้ก็ได้รับอนุญาตให้สร้างได้ ซึ่งไม่มีใครเคยพักค้างคืนมาก่อน ดึงดูดนักท่องเที่ยวได้มากกว่าหนึ่งล้านคนทุกปี พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ได้นำความมีชีวิตชีวามาสู่ทั้งเมือง และยังกลายเป็นสถานที่สำคัญทางวัฒนธรรมที่สำคัญของเมืองอีกด้วย

ภาพ: พิพิธภัณฑ์กุกเกนไฮม์ ประเทศสเปน

อาคารที่เป็นแลนด์มาร์กไม่ใช่กลุ่มเครน แต่เป็นอาคารที่บูรณาการกับสิ่งแวดล้อม เป็นอาคารสำคัญที่มีฟังก์ชันเมืองที่ครอบคลุมและมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาเมือง ตัวอย่างเช่นในเมืองออสโลซึ่งเป็นเมืองหลวงของนอร์เวย์มีการสร้างโรงอุปรากรในบริเวณที่โล่งในท่าเรือตั้งแต่ปี 2004 ถึง 2008 สถาปนิก Robert Greenwood เป็นชาวนอร์เวย์และรู้จักวัฒนธรรมของประเทศของเขาดีที่สุด ประเทศนี้มีหิมะเกือบทั้งปี เขาใช้หินสีขาวเป็นชั้นผิวปกคลุมขึ้นไปจนถึงหลังคาเหมือนพรมทำให้โรงอุปรากรทั้งหมดลอยขึ้นจากทะเลเหมือนแท่นสีขาวผสมผสานกับธรรมชาติได้อย่างลงตัว

ภาพ: โรงโอเปร่าออสโล

นอกจากนี้ ยังมีพิพิธภัณฑ์ Lanyang ในเขต Yilan ประเทศไต้หวันอีกด้วย พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ตั้งอยู่ริมน้ำและเติบโตเหมือนก้อนหิน คุณสามารถชื่นชมและสัมผัสสถาปัตยกรรมและวัฒนธรรมสถาปัตยกรรมประเภทนี้ได้ที่นี่เท่านั้น ความกลมกลืนระหว่างสถาปัตยกรรมและสิ่งแวดล้อมยังเป็นสัญลักษณ์ของวัฒนธรรมท้องถิ่นอีกด้วย

ภาพ: พิพิธภัณฑ์ Lanyang ประเทศไต้หวัน

นอกจากนี้ยังมีโตเกียวมิดทาวน์ในญี่ปุ่นซึ่งเป็นตัวแทนของวัฒนธรรมอีกแบบหนึ่ง ในปี 2007 เมื่อมีการสร้างมิดทาวน์ในโตเกียวซึ่งที่ดินมีราคาแพงมาก ที่ดินที่วางแผนไว้ 40% ถูกนำมาใช้สร้างพื้นที่สีเขียวเกือบ 5 เฮกตาร์ เช่น สวนสาธารณะฮิโนะโช มิดทาวน์การ์เด้น และลานสนามหญ้า มีการปลูกต้นไม้หลายพันต้นเป็นพื้นที่สีเขียว พื้นที่เปิดโล่งที่น่าสนใจ เมื่อเทียบกับประเทศของเราที่ยังคงใช้พื้นที่ทั้งหมดในการคำนวณอัตราส่วนพื้นที่เพื่อให้ได้ประโยชน์สูงสุด ญี่ปุ่นได้ปรับปรุงคุณภาพการก่อสร้างแล้ว

ภาพ: สวนโตเกียวมิดทาวน์

“เนื่องจากการแข่งขันที่รวดเร็วระหว่างเมืองต่างๆ ในระดับภูมิภาคและระดับโลก การก่อสร้างอาคารที่เป็นสัญลักษณ์จึงกลายมาเป็นสิ่งสำคัญอันดับต้นๆ สำหรับเมืองที่มีความสำคัญ” สถาปนิกและนักวางแผนชาวสเปน Juan Busquez ได้พบเห็นสิ่งนี้

ในประเทศจีน อาคารสำคัญเป็นเป้าหมายของเมืองต่างๆ มากมายและอาคารใหม่หลายแห่ง เมืองต่างๆ แข่งขันกันเองและจัดประกวดราคาออกแบบระดับนานาชาติ แนะนำสถาปนิกต่างชาติ ยืมชื่อเสียงและสถาปัตยกรรมของสถาปนิกต่างชาติเพื่อเพิ่มความโดดเด่นให้กับตัวเอง หรือลอกเลียนโดยตรงเพื่อสร้างสำเนาของอาคาร เปลี่ยนการสร้างสรรค์เป็นการผลิต การออกแบบกลายเป็นการลอกเลียนแบบ จุดประสงค์คือการสร้างอาคารสำคัญ เบื้องหลังนี้ยังมีวัฒนธรรมประเภทหนึ่งที่แสดงถึงแนวคิดทางวัฒนธรรมที่อาคารแต่ละหลังแสวงหาให้เป็นสัญลักษณ์และเน้นตัวเอง