Η φωτορύπανση που αλλάζει τον χρόνο δεν μπορεί να αποφευχθεί
Η κατανόηση του κοινού για τη φωτορύπανση αλλάζει με την πάροδο του χρόνου.
Παλιά, όταν δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα, όλοι έλεγαν ότι η παρακολούθηση τηλεόρασης βλάπτει τα μάτια, αλλά τώρα το κινητό τηλέφωνο είναι αυτό που βλάπτει τα μάτια. Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν βλέπουμε πλέον τηλεόραση ή δεν χρησιμοποιούμε κινητά τηλέφωνα. Πολλά πράγματα και φαινόμενα είναι τα αναπόφευκτα αποτελέσματα της ανάπτυξης μιας κοινωνίας σε ένα συγκεκριμένο στάδιο.
Αυτό που πρέπει να παραδεχτείτε είναι ότι, παρόλο που φωνάζουμε καθημερινά για την εξάλειψη της φωτορύπανσης, γνωρίζουμε επίσης ότι αυτό είναι πραγματικά μη ρεαλιστικό. Επειδή ο νυχτερινός φωτισμός είναι μια τάση και, υπό τη γενική τάση, πολλά έργα φωτισμού είναι μη ικανοποιητικά και αναπόφευκτα.
Τεράστιες αλλαγές συμβαίνουν στα κτίρια, στο περιβάλλον ή στις προσωπικές περιβαλλοντικές προμήθειες. Από τη μία πλευρά, δεν μπορούμε να αρνηθούμε την ευκολία αυτών των αλλαγών στη ζωή μας, ούτε μπορούμε να αποφύγουμε τον αρνητικό αντίκτυπο αυτών των αλλαγών στη ζωή μας.
Δεν μπορούμε εύκολα να πούμε ότι έχει μειονεκτήματα, επομένως δεν το χρησιμοποιούμε πλέον. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι πώς να το βελτιώσουμε. Επομένως, ο τρόπος για να λύσουμε το πρόβλημα είναι πώς να μειώσουμε τη φωτορύπανση ή ακόμα και να αποφύγουμε τη ζημιά που προκαλεί η φωτορύπανση στο περιβάλλον.
Το πρότυπο αξιολόγησης της φωτορύπανσης θα πρέπει να συμβαδίζει με την εποχή
Με την καινοτομία της τεχνολογίας φωτισμού, τα πρότυπα αξιολόγησης θα πρέπει επίσης να συμβαδίζουν με την εποχή.
Καταρχάς, για την αξιολόγηση της φωτορύπανσης, θα πρέπει να υιοθετούνται διαφορετικά πρότυπα αντί για προσωπικά αισθητηριακά πρότυπα. Για την αντανάκλαση και τη φωτορύπανση, η CIE (Commission Internationale del´Eclairage, Διεθνής Επιτροπή Φωτισμού) διαθέτει ένα πρότυπο, το οποίο υπολογίζεται από εμπειρογνώμονες βάσει μιας σειράς υπολογισμών.
Αλλά το πρότυπο δεν σημαίνει απόλυτη ακρίβεια.
Τα πρότυπα πρέπει να συμβαδίζουν με την εποχή και πρέπει να κρίνονται με βάση διαφορετικές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένης της προσαρμογής του ανθρώπινου ματιού, και με βάση το τρέχον περιβάλλον και όχι το παρελθόν.
Στην πραγματικότητα, ως σχεδιαστής, θα πρέπει να ελαχιστοποιήσετε την αντανάκλαση και τη φωτορύπανση κατά τη διαδικασία σχεδιασμού. Πολλές τεχνολογίες σήμερα έχουν τέτοιες συνθήκες. Είτε πρόκειται για τον σχεδιασμό του οπτικού συστήματος είτε για την απόδοση ολόκληρης της σχεδιαστικής ιδέας, υπάρχουν πολλοί τρόποι για να τη μειώσετε. Φωτορύπανση, και έχουν υπάρξει πολλές επιτυχημένες περιπτώσεις και προσπάθειες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αναφορά και αναφορά, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων έργων συνεργασίας μεταξύ πολλών εγχώριων και ξένων γραφείων σχεδιασμού, τα οποία έχουν επίσης κερδίσει διεθνή βραβεία.
Στην επίλυση αυτού του είδους της αντανάκλασης, υπάρχουν επίσης πολύ καλές και δημιουργικές προσπάθειες, όπως η ιδέα της διπλής συχνότητας, η τρισδιάστατη απεικόνιση με γυμνό μάτι, το φιλτράρισμα και η ανάκλαση σε οπτικά υλικά, οι οποίες είναι όλες τεχνικές πτυχές που μπορούν να λυθούν τώρα. Επομένως, οι σχεδιαστές φωτισμού θα πρέπει να βγουν έξω, να ακούσουν περισσότερο, να ρίξουν μια ματιά, να κρίνουν την ποιότητα ενός πράγματος, ενός έργου, των χρωματιστών γυαλιών στο επάγγελμα που πρέπει να αφαιρεθούν και να αποκαταστήσουν αυτό που είναι.
Εν ολίγοις, η φωτορύπανση δεν μπορεί να αποφευχθεί, αλλά μπορεί να μειωθεί. Κάθε εποχή έχει διαφορετικά κριτήρια για την αξιολόγηση της φωτορύπανσης, αλλά είναι βέβαιο ότι ανεξάρτητα από την εποχή, για το κοινό, είναι απαραίτητο να ενισχυθεί η συνολική ευαισθητοποίηση σχετικά με τον φωτισμό. Οι σχεδιαστές πρέπει να ηρεμήσουν και να κάνουν κάποια σχέδια φωτισμού που να είναι πιστά στο περιβάλλον και την υγεία.
Δεν μπορούμε να αλλάξουμε πολλές τάσεις, αλλά μπορούμε να τις προσαρμοστούμε και να τις βελτιώσουμε.
Αυτό βρίσκεται στο MIT, το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης έχει ένα εργαστήριο που ονομάζεται Perceived City
Στο εργαστήριο, ελπίζουν να ενσωματώσουν δεδομένα μέσω του τρόπου συλλογής, έκφρασης και οπτικοποίησης δεδομένων ολόκληρης της πόλης. Αυτό από μόνο του απαιτεί πολλά κτίρια μέσων ενημέρωσης ή εγκαταστάσεις μέσων ενημέρωσης ως φορείς. Ταυτόχρονα, υπάρχει επίσης κάποια ιδεολογική έρευνα σχετικά με τα δικαιώματα του κοινωνικού δημόσιου λόγου, τον τρόπο προώθησης της δημοκρατίας και μια σειρά ιδεολογικών ανησυχιών, τα οποία όλα υποδεικνύουν μια σειρά θεμελιωδών ζητημάτων όπως η ιδεολογία της ζωής και η δημιουργία τόπου στη μελλοντική έξυπνη πόλη. Βρίσκεται στο νέο περιβάλλον και αποτελεί επίσης ένα θεμελιώδες πρόβλημα της ανθρωπότητας. Αυτή είναι μια διεθνής τάση. Αυτή η τάση βρίσκεται στο νέο περιβάλλον, στη σημερινή εποχή των μέσων ενημέρωσης, την ψηφιακή εποχή και την εποχή των μεγάλων δεδομένων, αμέτρητα μανιτάρια ξεφυτρώνουν ή σαν βραστό νερό, ανεβαίνουν συνεχώς. Σε μια τέτοια κατάσταση όπου παράγονται κάποιες νέες τεχνολογίες που φουσκώνουν, η κοινωνική εξέλιξη και οι κοινωνικές αλλαγές αλλάζουν μέρα με τη μέρα. Έχει ξεπεράσει κατά πολύ τις αλλαγές των τελευταίων εκατοντάδων ετών, ακόμη και τις αλλαγές χιλιάδων ετών. Σε αυτό το πλαίσιο, ως σχεδιαστές μας, ως η κύρια δύναμη στη δημιουργία αρχιτεκτονικού χώρου, αστικού χώρου και δημόσιου χώρου, πώς θα πρέπει να δημιουργήσουμε το πνεύμα του τόπου, πώς να προωθήσουμε τον δημόσιο λόγο της πόλης ή τη δημοκρατική οικολογία ή την ενσάρκωση των δικαιωμάτων των πολιτών; Επομένως, εκτός από την προσοχή σε αυτήν την τεχνική, την τεχνολογία ή τις λεπτομέρειες στο σχεδιασμό, οι σχεδιαστές θα πρέπει επίσης να δώσουν προσοχή στις κοινωνικές αλλαγές, τις κοινωνικές ευθύνες και την αποστολή του σχεδιαστή στην κοινωνία.
Ώρα δημοσίευσης: 26 Αυγούστου 2021
