მედია არქიტექტურა: ვირტუალური და ფიზიკური სივრცის შერწყმა

დროის ცვალებადი სინათლის დაბინძურების თავიდან აცილება შეუძლებელია

საზოგადოების წარმოდგენა სინათლით დაბინძურების შესახებ სხვადასხვა დროს იცვლება.
ძველად, როდესაც მობილური ტელეფონები არ არსებობდა, ყველა ამბობდა, რომ ტელევიზორის ყურება თვალებს აზიანებს, მაგრამ ახლა თვალებს მობილური ტელეფონი აზიანებს. ვერ ვიტყვით, რომ აღარ ვუყურებთ ტელევიზორს ან აღარ ვიყენებთ მობილურ ტელეფონებს. ბევრი რამ და ფენომენი საზოგადოების გარკვეულ ეტაპამდე განვითარების გარდაუვალი შედეგია.

უნდა აღიაროთ, რომ მიუხედავად იმისა, რომ ყოველდღიურად ვიძახით სინათლით დაბინძურების აღმოსაფხვრელად, ასევე ვიცით, რომ ეს ნამდვილად არარეალურია. რადგან ღამის განათება ტენდენციაა და ზოგადი ტენდენციის პირობებში, განათების მრავალი სამუშაო არადამაკმაყოფილებელი და გარდაუვალია.

უზარმაზარი ცვლილებები ხდება შენობებში, გარემოში ან პირად გარემოში არსებულ მარაგებში. ერთი მხრივ, ჩვენ არ შეგვიძლია უარვყოთ ამ ცვლილებების ჩვენს ცხოვრებაში მოხერხებულობა და არც შეგვიძლია თავიდან ავიცილოთ ამ ცვლილებების უარყოფითი გავლენა ჩვენს ცხოვრებაზე.
ჩვენ არ შეგვიძლია მარტივად ვთქვათ, რომ მას აქვს ნაკლოვანებები, ამიტომ აღარ ვიყენებთ მას. რაც შეგვიძლია გავაკეთოთ, არის ის, თუ როგორ გავაუმჯობესოთ იგი. ამიტომ, პრობლემის გადაჭრის გზა სინათლით დაბინძურების შემცირება ან თუნდაც სინათლით დაბინძურების მიერ გარემოსთვის მიყენებული ზიანის თავიდან აცილებაა.

სინათლის დაბინძურების შეფასების სტანდარტი დროს უნდა შეესაბამებოდეს.

განათების ტექნოლოგიის ინოვაციასთან ერთად, შეფასების სტანდარტებიც დროს უნდა შეესაბამებოდეს.

პირველ რიგში, სინათლით დაბინძურების შესაფასებლად, პირადი სენსორული სტანდარტების ნაცვლად, სხვა სტანდარტები უნდა იქნას მიღებული. სიკაშკაშისა და სინათლით დაბინძურებისთვის, CIE-ს (Commission Internationale del´Eclairage, განათების საერთაშორისო კომისია) აქვს სტანდარტი, რომელიც გამოითვლება ექსპერტების მიერ გამოთვლების სერიის საფუძველზე.

მაგრამ სტანდარტი არ ნიშნავს აბსოლუტურ სიზუსტეს.

სტანდარტები კვლავ დროსთან ტემპში უნდა იყოს შენარჩუნებული და ისინი უნდა შეფასდეს სხვადასხვა გარემოებების, მათ შორის ადამიანის თვალის ადაპტაციის, და ამჟამინდელი გარემოს გათვალისწინებით და არა წარსული გარემოს მიხედვით.

სინამდვილეში, როგორც დიზაინერმა, დიზაინის პროცესში მინიმუმამდე უნდა დაიყვანოთ სიკაშკაშე და სინათლის დაბინძურება. დღეს ბევრ ტექნოლოგიას აქვს ასეთი პირობები. იქნება ეს ოპტიკური სისტემის დიზაინი თუ მთელი დიზაინის კონცეფციის შესრულება, მისი შემცირების მრავალი გზა არსებობს. სინათლის დაბინძურება და არსებობს მრავალი წარმატებული შემთხვევა და მცდელობა, რომელთა გამოყენება შესაძლებელია როგორც მითითებისთვის, მათ შორის მრავალი ადგილობრივი და უცხოური დიზაინის სააგენტოს თანამშრომლობის რამდენიმე ნამუშევარი, რომლებმაც ასევე მოიპოვეს საერთაშორისო ჯილდოები.

ამ ტიპის სიკაშკაშის პრობლემის გადაჭრისას ასევე არსებობს ძალიან კარგი და კრეატიული მცდელობები, მათ შორის ორმაგი სიხშირის კონცეფცია, შეუიარაღებელი თვალით 3D ხედვა, ფილტრაცია და არეკლვა ოპტიკურ მასალებში, რაც ყველა ტექნიკური ასპექტია, რომელთა გადაჭრაც ახლა შესაძლებელია. ამიტომ, განათების დიზაინერებმა უნდა გავიდნენ, მეტი მოუსმინონ, დააკვირდნენ, შეაფასონ ნივთის, ნამუშევრის, პროფესიაში არსებული ფერადი მინების ხარისხი, რომლებიც უნდა მოიხსნას და აღადგინონ ის, რაც არის.

მოკლედ, სინათლით დაბინძურების თავიდან აცილება შეუძლებელია, მაგრამ მისი შემცირება შესაძლებელია. თითოეულ ეპოქას სინათლით დაბინძურების შეფასების განსხვავებული კრიტერიუმები აქვს, მაგრამ ცხადია, რომ ეპოქის მიუხედავად, საზოგადოებისთვის აუცილებელია განათების შესახებ ზოგადი ცნობიერების ამაღლება. დიზაინერებმა უნდა დაწყნარდნენ და შექმნან განათების ისეთი დიზაინი, რომელიც ლოიალური იქნება გარემოსა და ჯანმრთელობისთვის.

ჩვენ არ შეგვიძლია ბევრი ტენდენციის შეცვლა, მაგრამ შეგვიძლია მათი ადაპტირება და გაუმჯობესება.

ეს MIT-შია, მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიურ ინსტიტუტს აქვს ლაბორატორია სახელწოდებით „აღქმული ქალაქი“.

ლაბორატორიაში ისინი იმედოვნებენ, რომ მონაცემებს მთელი ქალაქის მონაცემთა შეგროვების, გამოხატვისა და ვიზუალიზაციის გზით ინტეგრირებენ. ეს თავისთავად მოითხოვს მედია შენობების ან მედია ინსტალაციის დიდ რაოდენობას, როგორც მატარებლებს. ამავდროულად, არსებობს გარკვეული იდეოლოგიური კვლევები სოციალური საჯარო დისკურსის უფლებებზე, დემოკრატიის ხელშეწყობის გზებსა და იდეოლოგიურ საზრუნავთა სერიაზე, რომლებიც ყველა მიუთითებს ფუნდამენტურ საკითხებზე, როგორიცაა ცხოვრებისეული იდეოლოგია და ადგილის შექმნა მომავლის ჭკვიან ქალაქში. ეს ახალ გარემოშია და ასევე კაცობრიობის ფუნდამენტური პრობლემაა. ეს არის საერთაშორისო ტენდენცია. ეს ტენდენცია ახალ გარემოში, დღევანდელ მედიის ეპოქაში, ციფრულ ეპოქასა და დიდი მონაცემების ეპოქაში, უამრავი სოკო იზრდება, ან ადუღებული წყლის მსგავსად, მუდმივად იზრდება. ასეთ მდგომარეობაში, სადაც წარმოიქმნება რამდენიმე ბუშტუკოვანი ახალი ტექნოლოგია, სოციალური ევოლუცია და სოციალური ცვლილებები ყოველდღიურად იცვლება. მან გაცილებით გადააჭარბა ბოლო რამდენიმე ასეული წლის ცვლილებებს და ათასობით წლის ცვლილებებსაც კი. ამ კონტექსტში, როგორც ჩვენმა დიზაინერებმა, როგორც არქიტექტურული სივრცის, ურბანული სივრცისა და საზოგადოებრივი სივრცის შექმნის მთავარმა ძალამ, როგორ უნდა შევქმნათ ადგილის სული, როგორ ხელი შევუწყოთ ქალაქის საკუთარ საზოგადოებრივ დისკურსს ან დემოკრატიულ ეკოლოგიას, ან მოქალაქეების უფლებების განსახიერებას. ამიტომ, დიზაინის ამ ტექნიკის, ტექნოლოგიის ან დეტალების ყურადღების მიქცევის გარდა, დიზაინერებმა ასევე ყურადღება უნდა მიაქციონ სოციალურ ცვლილებებს, სოციალურ პასუხისმგებლობებს და დიზაინერის მისიას საზოგადოებაში.