Tijdsveranderende lichtvervuiling kan niet worden vermeden
De interpretatie van het publiek aan lichtvervuiling verandert met de tijd.
Vroeger, toen er nog geen mobiele telefoon was, zei iedereen altijd dat tv-kijken pijn doet aan de ogen, maar nu is het de mobiele telefoon die pijn doet aan de ogen. We kunnen niet zeggen dat we niet meer tv kijken of mobiele telefoons gebruiken. Veel dingen en verschijnselen zijn het onvermijdelijke gevolg van de ontwikkeling van een samenleving tot een bepaald stadium.
Wat u moet toegeven, is dat we, hoewel we elke dag roepen om lichtvervuiling te elimineren, ook weten dat dit echt onrealistisch is. Omdat nachtverlichting een trend is, en gezien de algemene trend, zijn veel verlichtingswerken onbevredigend en onvermijdelijk.
Er vinden enorme veranderingen plaats in gebouwen, de omgeving en persoonlijke voorzieningen. Aan de ene kant kunnen we het gemak van deze veranderingen in ons leven niet ontkennen, en aan de andere kant kunnen we de negatieve impact ervan op ons leven niet vermijden.
We kunnen niet zomaar zeggen dat het nadelen heeft, waardoor we het niet meer gebruiken. Wat we wel kunnen doen, is het verbeteren. Lichtvervuiling verminderen, of zelfs de schade ervan aan de omgeving voorkomen, is dus dé manier om het probleem op te lossen.
De beoordelingsnorm voor lichtvervuiling moet met de tijd meegaan
Naarmate de lichttechnologie evolueert, moeten ook de beoordelingsnormen met hun tijd meegaan.
Allereerst zouden voor de beoordeling van lichtvervuiling andere normen moeten worden gehanteerd dan persoonlijke zintuiglijke normen. Voor verblinding en lichtvervuiling hanteert de CIE (Commission Internationale del'Eclairage, Internationale Commissie voor Verlichting) een norm, die door experts wordt vastgesteld op basis van een reeks berekeningen.
Maar de standaard garandeert niet absolute nauwkeurigheid.
Normen moeten nog steeds met de tijd meegaan en beoordeeld worden op basis van verschillende omstandigheden, waaronder de aanpassing van het menselijk oog, en op basis van de huidige omgeving in plaats van de omgeving uit het verleden.
Als ontwerper moet je schittering en lichtvervuiling in het ontwerpproces minimaliseren. Veel technologieën hebben tegenwoordig dergelijke voorwaarden. Of het nu gaat om het ontwerp van het optische systeem of de prestaties van het gehele ontwerpconcept, er zijn veel manieren om lichtvervuiling te verminderen. Lichtvervuiling is een onderwerp dat veel succesverhalen en -pogingen kent die als referentie kunnen dienen, waaronder samenwerkingen tussen diverse binnen- en buitenlandse ontwerpbureaus, die ook internationale prijzen hebben gewonnen.
Er zijn ook zeer goede en creatieve pogingen gedaan om dit soort schittering op te lossen, zoals het dual-frequency concept, 3D met het blote oog, filtering en reflectie in optische materialen. Dit zijn allemaal technische aspecten die nu opgelost kunnen worden. Daarom zouden lichtontwerpers eropuit moeten trekken, meer moeten luisteren, moeten kijken, de kwaliteit van iets, een werk, de gekleurde glazen in het vak die verwijderd moeten worden, moeten beoordelen en herstellen wat het is.
Kortom, lichtvervuiling kan niet worden vermeden, maar wel verminderd. Elk tijdperk hanteert andere criteria voor het beoordelen van lichtvervuiling, maar het is zeker dat het, ongeacht het tijdperk, voor het publiek noodzakelijk is om het algemene lichtbewustzijn te vergroten. Ontwerpers moeten zich terugtrekken en lichtontwerpen maken die rekening houden met het milieu en de gezondheid.
Veel trends kunnen we niet veranderen, maar we kunnen ze wel aanpassen en verbeteren.
Dit is bij MIT, het Massachusetts Institute of Technology heeft een laboratorium genaamd Perceived City
In het laboratorium hopen ze data te integreren door middel van dataverzameling, expressie en datavisualisatie van de hele stad. Dit vereist op zichzelf al veel mediagebouwen of media-installaties als dragers. Tegelijkertijd wordt er ook ideologisch onderzoek gedaan naar sociale rechten van het publieke discours, hoe democratie te bevorderen en een reeks ideologische zorgen, die allemaal wijzen op een reeks fundamentele kwesties zoals levensfilosofie en plaatscreatie in de toekomstige slimme stad. Het speelt zich af in de nieuwe omgeving, en het is tevens een fundamenteel probleem van de mensheid. Dit is een internationale trend. Deze trend speelt zich af in de nieuwe omgeving, in het huidige mediatijdperk, het digitale tijdperk en het big data-tijdperk. Er schieten talloze paddenstoelen uit de grond, of, net als gekookt water, gaan ze constant omhoog. In een dergelijke staat waarin borrelende nieuwe technologieën ontstaan, veranderen de sociale evolutie en de maatschappelijke veranderingen met de dag. Deze hebben de veranderingen van de afgelopen paar honderd jaar, en zelfs de veranderingen van duizenden jaren, ruimschoots overtroffen. In deze context, als onze ontwerpers, als de belangrijkste drijvende kracht achter het creëren van architectonische ruimte, stedelijke ruimte en openbare ruimte, hoe moeten we de geest van de plek creëren, hoe kunnen we het publieke discours van de stad zelf of de democratische ecologie bevorderen, of hoe kunnen we de rechten van burgers belichamen? Daarom moeten ontwerpers, naast aandacht besteden aan deze techniek, technologie of details in het ontwerp, ook aandacht besteden aan maatschappelijke veranderingen, maatschappelijke verantwoordelijkheden en de missie van de ontwerper in de samenleving.
Plaatsingstijd: 26-08-2021
